Póki nie dadzą nam powodu do zmiany opinii, 
o innych zdrowiej myśleć tylko dobrze.

Kłopot w tym, że zwykle to co "zdrowe" kojarzy nam się nieodłącznie z jakimś wyrzeczeniem, czego nikt nie lubi.

 

Czasami lepiej powiedzieć mniej, niż nie mówić wcale.

 

W gabinecie krzywych luster nie widzisz niczego jakim Jest.
Dlaczego więc upierasz się, że jakaś ideologia, czy religia da ci ostateczną Odpowiedź.

 

Katoliccy księża z przekonaniem twierdzą, że poza ich Kościołem nie ma zbawienia.
Szkopuł w tym, iż nierzadko zbawiennym dla jednostki okazuje się właśnie życie poza ich Kościołem.

 

Nie ma prostych recept na sukces, lecz
dewiza "wciąż się uczę" towarzyszy
wszystkim, którzy go osiągają, może warto
wyciągnąć z tego jakieś wnioski?

 

To też sztuka - nie pisnąć nigdy słowa prawdy. 

 

W Polsce od pokoleń kobiety wychowują dzieci płci męskiej na chłopców.

Chłopiec, nawet pięćdziesięcioletni, nie bierze odpowiedzialności za swoje czyny. Oczekuje, że wciąż będzie niańczony. Nie poczuwa się do żadnych obowiązków wobec najbliższych. Za to gotów jest oddać życie za jakąś bzdurną abstrakcję, choćby "barwy" klubu piłkarskiego. Chętnie wziąłby udział w jakiejś wojence, ot tak z nudów, by sobie trochę "w realu" dla sportu i rekreacji pozabijać. W ostateczności zadowala się grami komputerowymi, choć bardziej ponętne wydaje mu się ganianie po lesie z dwururką w stanie wskazującym. Tyle że nie każdego chłopca na to stać. Ma bardzo kruche poczucie swej męskości, wciąż musi ją potwierdzać, na przykład w zdradach. Wszędzie tropi gejów. Jest egocentryczny, zawsze przedkłada interes własny nad dobro innych. Uważa, że jemu należą się specjalne względy. W tych wszystkich chorych uroszczeniach utwierdza go, starający się za wszelką cenę zakonserwować i utrwalić ten obłędny sposób myślenia mizoginiczny Kościół katolicki. 

A może spójrzmy na tę sprawę z tej strony - skoro w ojczyźnie św. Jana Pawła Drugiego na skrobankach można się dorobić majątku i tytułów naukowych to widocznie Pan Bóg wcale nie popiera ruchów Pro-life.

 

Skoro twierdzicie, że w Polsce nie ma antysemityzmu, to dlaczego najskuteczniej obraża się tu "Żydem"? Dlaczego o kimś skąpym mówicie, że wam czegoś "pożydził"?

 

Wielkie święto demokracji - 
na pół godziny przed głosowaniem,
w jednym z lokali,
urna wypełniona jest w trzech-czwartych.

 

Pokażcie mi choć jednego katolickiego hierarchę, który - rezygnując z ułamka swych materialnych splendorów - z troską zaopiekował się choć jedną rodziną z dzieckiem mającym poważne wady rozwojowe, a powiem - tak, ten człowiek ma moralne prawo wypowiadać się na temat aborcji. 

Co z tego, że coraz mniejsza grupa, spośród niewielu, potrafi dostrzec tę subtelną różnicę między streszczeniem "Pana Tadeusza" a "Panem Tadeuszem", skoro za takie umiejętności dziś w Polsce nikt nikomu nawet grosza nie zapłaci.

 

Tak jak nie ma absolutnego dobra, tak nie ma absolutnego zła. 
Człowiek nieraz dowodził, że stać go na więcej. 

 

Wyjechał z Polski, bo to był jedyny kraj, 
w którym nie mógł być Polakiem.

 

Trochę optymizmu na chwilowe ochłodzenie - nie ma prezesów niezastąpionych.

To nie ciekawość, lecz udawana życzliwość 
jest pierwszym krokiem do piekła.

 

Ludzie, którzy wynoszą się nad innych,
zwykle w ten sposób chcą ukryć,
doskwierające im dotkliwie, poczucie własnej znikomości.

Nie każdy cytat jest źródłem prawdy.

Na tym świecie nie ma innej podłości, niż podłość ludzka.

 

Wśród tych paru utrapieńców, 
których w żadnym wypadku 
nie chciałbym poznać, 
zarezerwowałem też miejsce dla osobnika,
który zawsze musi mieć rację.

Odmawiając kobietom praw podstawowych, 
kwestionujesz ich człowieczeństwo.

 

W poczekalni u stomatologa ludzie raczej zębów nie szczerzą.

 

Warto żyć i umrzeć z głową.

 

Dla człowieka w chwili śmierci tracą sens wszelki - szarże, tytuły i stanowiska.

Nie sposób zdegradować nikogo po śmierci, bo żaden człowiek nie ma władzy nad śmiercią. Takie zamiary są żałosną uzurpacją i ponurą groteską. Kto do ostatnich chwil życia był generałem, nie przestanie nim być po śmierci na mocy żadnej ustawy. To tylko niedorzeczna próba fałszowania historii. Równie skutecznie można by zadekretować, że to Krzyżacy wygrali bitwę pod Grunwaldem. Tylko - pytam - po co? Skoro można orzec, że ten, czy ów śmiertelnik, jako generał, papież, czy profesor za życia dopuścił się wielu niegodziwości i czynów haniebnych, to jakąż brednią byłoby twierdzenie, że ów ktoś, kto zło czynił to zwykły wikary, szeregowiec, czy magister ledwie. Idiotyzm i trud daremny.     

     

Wcale nie wystarczy nie kraść, 
gdy prawi się innym morały. 

 

To sztuka 
potrafić być "głupim", wśród tych wszystkich, 
którzy za mądrzejszych się uważają.

Chwilę po piętnastej w urzędach wszelkie sprawy 
za dotknięciem czarodziejskiej różdżki przestają być pilne.

W Niebie musi być okropnie zimno, skoro w Piekle tak gorąco.